اثر تمرین استقامتی در تغییر سطح لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین پلاسما در موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع ۲

نویسندگان

سعید دانش یار

s daneshyar tehran-tarbiat modares university-faculty of humanities-department of physcial education and sport sciencesتهران- دانشگاه تربیت مدرس تهران-دانشکده علوم انسانی -گروه تربیت بدنی رضا قراخانلو

r gharakhanlo tehran-tarbiat modares university-faculty of humanities-department of physcial education and sport sciencesتهران- دانشگاه تربیت مدرس تهران-دانشکده علوم انسانی -گروه تربیت بدنی کبری امیدفر

k omidfar tehran university of medical sciences-endocrinology and metabolism research centerتهران- دانشگاه علوم پزشکی تهران -مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم روح اله نیکویی

r nikooie kerman-bahonar university-department of physcial education and sport sciencesکرمان- دانشگاه باهنر- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی مهدی بیاتی

چکیده

مقدمه: دیابت نوع 2 ناشی از استرپتوزوتوسین، موجب تغییرات متابولیکی و عملکردی در برخی از بافت ها، تولید برخی از میانجی ها و ورود آن ها به گردش خون می شود. از سوی دیگر، تمرین استقامتی قادر است مقادیر برخی از این میانجی ها را تعدیل کند. در پژوهش حاضر، اثر دیابت و تمرین استقامتی در تغییر میزان استراحتی لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین ((cgrp پلاسما بررسی شد. مواد و روش ها: 50 سر موش صحرایی به 4 گروه کنترل سالم، تمرین کرده سالم، کنترل دیابتی و تمرین کرده دیابتی تقسیم شدند. گروه های دیابتی با تزریق استرپتوزوتوسین و تغذیه با چربی زیاد، دیابتی شدند. سپس گروه های تمرینی، مورد تمرین استقامتی روی نوارگردان، قرار گرفتند. برای اندازه گیری لاکتات خون از کیت دستگاه لاکتات اسکات و برای سنجش cgrp از روش ایمنی سنجی آنزیمی استفاده شد. یافته ها: میزان استراحتی به ترتیب در گروه های کنترل سالم، سالم تمرین کرده، کنترل دیابتی و دیابتی تمرین کرده برای لاکتات خون برابر با 4/2، 08/2، 5/4، 7/3 (میلی مول در لیتر) و cgrp پلاسما برابر 4/0، 35/0، 9/4 و 3 نانوگرم در میلی لیتر بود. نتیجه گیری: مقادیر استراحتی لاکتات خون و cgrp پلاسما در آزمودنی های دیابتی نسبت به سالم بالاتر بود و تمرین استقامتی توانست میزان استراحتی لاکتات خون موش های صحرایی دیابتی را کاهش دهد، اما تغییری در میزان cgrp پلاسما ایجاد نکرد. بنابراین به نظر می رسد تمرین استقامتی با کاهش میزان استراحتی لاکتات خون سبب بهبود دیابت می گردد، نه با کاهش cgrpپلاسما.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اثر تمرین استقامتی در تغییر سطح لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسی‌تونین پلاسما در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: دیابت نوع 2 ناشی از استرپتوزوتوسین، موجب تغییرات متابولیکی و عملکردی در برخی از بافت‌ها، تولید برخی از میانجی‌ها و ورود آن‌ها به گردش خون می‌شود. از سوی دیگر، تمرین استقامتی قادر است مقادیر برخی از این میانجی‌ها را تعدیل کند. در پژوهش حاضر، اثر دیابت و تمرین استقامتی در تغییر میزان استراحتی لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسی‌تونین ((CGRP پلاسما بررسی شد. مواد و روش‌ها: 50 سر موش صحرایی...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

تعیین نقش پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین ‌در اکسیداسیون چربی ‌حین تمرین استقامتی در رت‌های نر نژاد ویستار

هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین در اکسیداسیون چربی ‌حین تمرین استقامتی در رت‌های نر نژاد ویستار بود. بدین‌منظور، 30 رأس رت نر نژاد ویستار به‌شکل تصادفی به سه گروه کنترل (10 نفر)، تمرینی محض (10 نفر) و تمرین+‌ (CGRP(8-37 (10 نفر) تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی محض و تمرین + ‌CGRP(8-37)، ‌یک جلسه تمرین استقامتی را با سرعت 26 متر بر دقیقه و به‌مدت 60 دقیقه ‌انجام دادند و بلا...

متن کامل

تاثیر فعالیت بدنی بر محتوای پپتید وابسته به ژن کلسی تونین در عصب ترژمینال موش های صحرایی

Background and purpose: The Calcitonin Gene-Related Peptide (CGRP) is a potent dilator of cerebral vessels and that now thought to play a central role in the underlying pathophysiology of migraine. The purpose of present study, therefore, was to investigate effects of endurance, resistance, and strength training on CGRP content in Wistar rat’ trigeminal nerve. Materials and methods: A number o...

متن کامل

اثر تمرین های استقامتی و مقاومتی بر میزان پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین در عضلات کند انقباض و تند انقباض موش صحرایی

مقدمه: پپتید مرتبط به ژن کلسی­تونین (cgrp) یک نوروپپتید 37 اسید آمینه ای است که توسط فرایند ویژه ی بافتی از ژن کلسی­تونین تولید می­شود و تولید عمده ی آن در بافت­ های اعصاب مرکزی و محیطی گونه­ های مهره داران و غیرمهره داران است. cgrp در سازگاری­ های پیوندگاه عصبی ـ عضلانی نقش مهمی دارد. در این پژوهش اثر تمرین های استقامتی و مقاومتی بر میزان cgrp در عضلات تند انقباض (درشت نی قدامی) و کند انقباض (...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

جلد ۱۳، شماره ۴، صفحات ۳۶۸-۳۷۳

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023